Na kolejnym zdjęciu skład jest taki sam, bo duszony bakłażan bardzo się udał i było go ogromnie dużo. Kolejne pierogi były z bardziej kruchego ciasta. Zamiast świeżej papryki można użyć suszonej, a przepis na to danie jest na przykład tu: Moja córka nazywa to szakszuką z bakłażana
Chociaż zjadłam go na drugie śniadanie.
Skład:
– Gotowany ryż z kurkumą
– Pokrojone w kostkę naturalne tofu, obsypane złocistą przyprawą do kurczaka i lekko obsmażone w oleju
– Pokrojony w kostkę i usmażony w odrobinie oleju bakłażan (uprzednio moczony przez kilka godzin w mocno posolonej wodzie, potem przepłukany czystą i odsączony) + pokrojona w kostkę i podsmażona również w znikomej ilości oleju na złoto cebula + puszka pomidorków + pokrojona w kostkę czerwona papryka + pół łyżeczki suszonej słodkiej papryki (albo tylko suszona w większej ilości). Wszystko razem duszone na patelni lub w rondelku.
Można dodać rukoli, roszponki, kilka listków sałaty rzymskiej, ogórka kiszonego czy innych ingrediencji.
Zestaw:
– Serek (لبنة) wyprodukowany z odrobiny tofu i jogurtu sojowego, plus przyprawa za’atar (زءتر) zrobiona: z łyżki tymianku, oregano, prażonego sezamu i soli. Nie miałam sumaku, zatem dodałam soku z cytryny i odrobinę chili. Dodałam oliwy z oliwek. Oryginalny labaneh robiony jest z jogurtu i jest niezmiernie delikatny. Mój taki nie był z uwagi na to, że dodałam tofu. Kwestia wyboru.
– Duszony bakłażan: duża cebula zrumieniona na patelni, nieduży bakłażan, słoik krojonych pomidorków, sól. Dusić do rzetelnej miękkości. Na koniec lekko zblendowane – tak aby nie było do końca gładkim sosem, lubię czuć kawałki składników podczas jedzenia.
– Klasyczna sałatka z pomidorków, posypanych dymką, solą i pieprzem cytrynowym.
– Klasyczne ziemniaki z koperkiem.
– Garść wstążek z kapusty pekińskiej.
Posiekana i podsmażona na oleju kokosowym cebula + odsączony z soku (sól plus czas) pokrojony w drobną kostkę bakłażan + papryka + przecier pomidorowy lub pomidory + sól i pieprz wg uznania = troskliwie uduszone. Zrobiłam tego sporo i jem na różne sposoby: z bułką, ziemniakami, makaronem. Na dodatek nie pożałowałam suszonej ostrej papryki i za każdym razem kiedy jem dostaję kataru od ostrego smaku.
Ciasto na placki: tarte na tarce ziemniaki + cebula, łyżka mąki orkiszowej i łyżka mąki kartoflanej, sól i pieprz.
Portret placuszka w trakcie smażenia.
Efekt – placuszek z duszonym w pomidorkach i papryce bakłażanem
Potrawę podejrzałam w krajach arabskich. Podawali tam faszerowane bakłażany, paprykę, zawijano farsz w winogronowe liście. Farsz jest robiony oczywiście z innych składników, niż ja tu zrobiłam, ale podobnie jak mój, jest ostry, na bazie ryżu i papryki.
Mój skład: chytrze wydłubane i posiekane wnętrze bakłażana, brązowy ryż, koperek, dymka, cebula, wszystko lekko podsmażone i podduszone na patelni.
Wymieszałam to z keczupem. Włożyłam w środek bakłażanów, posypałam płatkami drożdżowymi i posiekanym koperkiem. Włożyłam na 20 minut do piekarnika zawinięte w papier do pieczenia, bo skończyła mi się foli aluminiowa. Ale folia podobno szkodliwa, więc nawet dobrze 😉 Bałam się, że po upieczeniu bakłażan się rozklapie i zamieni w naleśnik, dlatego zawinęłam. Znajoma Arabka robiła ich dużo i kładła ciasno jeden obok drugiego na blasze. Piekły się ściśnięte, jak ludzie w godzinach szczytu w tramwaju koło Skaryszaka 😉
Podałam to sobie z ogórkiem małosolnym i sałatą. Farsz można urozmaicić – dodać fasoli albo soczewicy. Zawsze będzie go dużo więcej, niż zmieści się w bakłażanowych połówkach. Warto mieć jeszcze jedną albo dwie papryki, przeciąć je na pół i wypełnić pozostałym farszem.
Danie wykwintne, prezentuje się okazale i reprezentacyjnie. Zamiast posypywać płatkami drożdżowymi można potraktować wegańskim majonezem, który jest bardzo prosty do zrobienia. Fajnie się zapiecze. Można też serem, jeśli ktoś lubi. Ja nie.
Chipsy jak chipsy. Trochę za grubo je pokroiłam, jak na chipsy. Gdyby były cieńsze, można by je tak nazwać. Posolone, posypane kurkumą, chili i ewentualnie kropla oliwy, jeśli ktoś lubi. Wrzucone do gorącego piekarnika na papier do pieczenia na 20 minut dają naprawdę pyszną przegryzkę.
Oddaję głos Klarze, tym razem jest to głos 100% wegański, co mnie bardzo cieszy:
„1. młode ziemniaki odsmażone
2. szparagi z wody (10 minut w osolonej i posłodzonej ksylitolem wodzie)
3. pure z selera (seler, cebula, 3 ząbki czosnku, liść laurowy, ziele angielskie gotowane w małej ilości osolonej wody, aż zmięknie, usunąć ziele i liść, zmiksować; jak kto chce, może zaciągnąć śmietaną lub jogurtem, lub dać kapkę cytryny, bo słodkawe z natury
4. bakłażan upieczony z rozmarynem w piekarniku (najpierw posolić i odstawić na trochę, opłukać w zimnej wodzie), ok. pół godziny na 150 stopni, z jednej strony, przełożyć, z drugiej strony, przełożyć, polać olejem i spryskać wodą, dopiec. do niego orzechy włoskie, siekana cebula i domowe „pesto” z bazylii, czosnku, soli i oliwy (w blenderze, moździerzu – co tam kto ma)”
Piękne foto oczywiście autorstwa Klary, jak wszystkie w jej przepisach.
Z pamiętnika łasucha 