Robię sobie dobrze, totalnie. Na zdjęciach wszystko widać, szczegóły poniżej.
Na zdjęciu naleśnik z mąki gryczanej, owsianej i izolatu białka sojowego, sałaty, pomidorki, rukola, oliwki, cebula, awokado, pasta z ciecierzycy.
Dodałam odrobinę keczupu. Innym razem dałam musztardy.
Potem kunsztownie zawijam, na wierzchu folią, co by nie ciekło.
O chlebku naszym powszednim i przenajświętszym napisano tu: http://salaterka.pl/. Wiec proszę, przeczytajcie. Nie będę kopiować i wklejać. Może tylko wnioski:
Jaki mamy wybór?
Od siebie dodam tylko tyle – mam patelnię i na tej patelni robię sobie tortille albo pity albo naleśniki z wybranej przeze mnie mąki, wody i przypraw.
Na obrazku mój ukochany naleśnik (mąka najprawdopodobniej gryczana z orkiszową i izolat białka) wraz z zawartością, jeszcze nie zwinięty w rożek. Widzimy sałatę, ciecierzycę, oliwki i kiszony ogórek.
W dalszej fazie rozpasania delikatnie i lekuchno zmiksuję oliwki, czosnek i pomidory suszone (wyjęte z aromatycznej od ziół oliwy) nadając im wygląd pozornie nieapetycznej brązowawej grudkowatej mokrej pulpy o boskim smaku i zapachu.
Gdzieś tam o poranku, przed wyjściem wskakuję do kuchni i robię wszystko naraz: śniadanie, obiad i kolację. Kaszkę jaglaną na śniadanie. Naleśniki są na drugie śniadanie, zjem je pewnie z hummusem albo dżemem, albo z pastą z oliwek i suszonych pomidorów, albo z tofu i na pewno włożę w nie bukiet sałatowych liści. Fasolkę zjem na obiad, po południu, z makaronem/kaszą/czymkolwiek.
Teraz fotorelacja z porannej kuchennej gimnastyki.
Kasza jaglana z bananem i rozmrożonym musem z czarnych jagód, na wierzch zmielone siemię lniane.
Zielona (Imperium słońca z Demmers Tea House – moja ulubiona)
Pita/naleśnik piecze się na suchej patelni do robienia naleśników (woda + sól + mąka kukurydziana, ziemniaczana, gryczana i owsiana). Obok Fasolka Piękny Jaś dusi się z przyprawą do gyrosa, pomidorkami z puszki, z rozmarynem i oregano.
Kupiłam sobie nową patelnię do smażenia naleśników i teraz ciągle robię naleśniko-pity i jem je zamiast chleba. Nowa patelnia potrafi zdziałać cuda. Na mnie wszelakie innowacje działają bardzo ożywczo.
Wrzucam do wody kilka łyżek mąki owsianej, gryczanej i ze dwie ziemniaczanej. Solę to i mieszam. Potem rozsmarowuję na mojej nowej idealnie równej patelni i chwilkę czekam.
Całość wygląda bardzo pięknie. Obok moja osobista tegoroczna konfiturka ze śliwek, osobisty hummus i awokado, które wkładam często w naleśnika razem z hummusem, czasem dochodzi dymka.
Brokuł na parze, hummus, papryczka słodka, oliwki i dwie pity swojego wyrobu (mąka jaglana + gryczana + owsiana + sól + ksylitol + woda => i na patelnię). Przyznam się że utraciłam coś takiego jak podział na śniadanie, obiad i kolację. Wszystko mi jedno, jaka to pora dnia, byle by było lekko i nie zza dużo. Przed ćwiczeniami powinno być mega lekko. Dania z hummusem należą dla mnie do tych cięższych, sycących.
A konkretnie mąka z amarantusa. Sprawdzałam – klei, nie rozpada się, ale trzeba poczekać aż się dobrze spiecze i jest twarde, i chrupiące. Placuszki robię nieduże, są troszkę jak chrupkie pieczywo, smaczne. Dodaję do mąki jedynie wodę i z umiarem sól. Potem smaruję łyżką na patelni bez tłuszczu i są. Chrupki do wszystkiego zamiast chleba.
Pita – mąka owsiana, woda i sól, w proporcji dającej gęstość śmietanki. Hummus klasycznie – ciecierzyca, czosnek, cytryna, tahini, oliwa, ale też odrobina wywaru z jarzyn i mielone siemię lniane. Wybitne, zwłaszcza kiedy świeże i jeszcze ciepłe od dodanego wywaru z zupki. Niezapomniane doznania. Pita to u mnie codzienność. Piekę ją bez oliwy na wybranej patelni.
Pasta:
– kilka kalafiorowych kwiatków
– kilka kiszonych ogórków
– kilka ząbków czosnku
– garść orzechów włoskich
– łyżka siemienia lnianego
– szczypta czarnej soli i pieprz
– odrobina wody, co by się blender nie udusił
– łyżka posiekanego koperku
wyszło ostre, pyszniutkie i bardzo białe
Pita – cztery łyżki mąki gryczanej + dwie łyżki mąki grochowej = kilka suchych beztłuszczowych pite ‚smarniętych’ w środku pastą i złożonych na cztery, bardzo sycące
To wszystko przez mój nowy (już nie nowy) blender.
Kolejny dip. Tym razem: sałata rzymska, kilka gałązek bazylii, odrobina płatków owsianych, dwie spore garście pestek z dyni, łyżka siemienia lnianego, dwa ząbki czosnku, lubczyk, pieprz, sól, suszone pomidory i nieco za dużo chili mi się sypnęło… na największe obroty, aż para poszła, i jest… smaruję pitę zaspokajając swoje tłusto oliwne potrzeby (dodałam też oliwy) i rozgrzewam do czerwoności podniebienie 😀 (chili jest, oj, jest sporo)
Zawsze mogę rozrzedzić cytryną czy octem winnym i zrobić sosik do sałatki. Alleluja. Niech żyje mój blender.
To było niedzielne wspólne rodzinne śniadanko. Hummus zrobiłam w zasadzie klasycznie:
– dwie szklanki ugotowanej cieciorki
– niecałą filiżankę oliwy z oliwek
– sok z całej cytryny
– trzy ząbki czosnku
– pół łyżeczki kuminu
– i na czubku noża mielonego kminku
– sól
– odrobinę wody, żeby nie było za gęste
– tahini, u mnie były to po prostu dwie łyżki miazgi sezamowej (kupionej w hurtowni w półlitrowym kubełku – tahini to nie było, bo nieprzyprawione), dodałam ją jednak tylko do części hummusu, część pozostała bez, żeby było lżejsze i mniej tłuste
Zmieliłam wszystko blenderem na gładkie masełko.
Wstyd się przyznać, nigdy nie robiłam hummusu, za to wiele razy jadłam to tu to tam. I w końcu coś mnie naszło, kiedy zobaczyłam na fejsbuku przepis wrzucony przez jakąś wegańską personę.
Hummus
Potem sięgnęłam do miseczki ze zmieloną kaszą jaglaną, która od wczoraj na mnie czekała. Robiła za mąkę jaglaną. Domieliłam do niej jeszcze niepalonej kaszy gryczanej, dodałam wody, odrobinę oleju, soli do smaku i wio na patelnię. Smażone bez tłuszczu. Tu na tej fotografii pita jest pikantna, z ziołami (suszony czosnek, imbir, kumin, zioła prowansalskie).
„pita”
Cóż, u mnie to jest po prostu rodzaj naleśnika. Ponieważ unikamy glutenu, nie dodajemy mąki pszennej, czasami łyżkę kartoflanej. Rozsmarowane na suchej patelni, daje całkiem dobre efekty.
Na stole mieliśmy własne kiszone ogórki, pomidora, sałatę. Mój talerz wyglądał tak
Mój talerz
