Są obowiązkowe. Dzisiaj uroczysty pierwszy raz. Odcięłam nóżki od reszty. To podgotuję na parze i zjem na kolację.
A nóżki wraz z ziemniaczkiem, cebulką, olejem kokosowym i wegetą zagotowałam i zmiksowałam. Oczywiście posoliłam, ale odrobinkę tylko.
Trochę za dużo włókien było w zupce, więc jeszcze ją przez sitko z dużymi oczkami przepuściłam. Było pysznie.
Skład: szparagi, prażony sezam, szczypiorek i dip z miso. Dip zrobiony był z dwóch łyżek miso, soku z 1/2 cytryny, odrobiny cukru i wody. Potrawa podejrzana na jadłonomii. Szparagi dla siebie oczywiście pokroiłam, bo nie lubię długich, spadają mi z talerza. Poza tym są niewygodne podobnie, jak spaghetti. Spaghetti zresztą też kroję. Foto zrobiłam, zjadłam, smakowało. Chociaż przyznam się szczerze, szparagi są tak cudowne, że mogłabym je jeść bez tych ingrediencji, tylko że wtedy nie umieszczałabym ich tutaj, bo co to za przepis – szparagi z wody?! 😀
Inspiracja była netowa, ale wykonanie autorskie niejakiej Kate, która mnie tą pysznością poczęstowała. Przepis podała następujący:
– 1 pęczek szparagów – obierki i końcówki zostały przesmażone na patelni i potem gotowane przez pół godziny celem wyprodukowania bulionu (na koniec coś do posłodzenia, lubczyk i sól)
– wywalamy obierki i twarde końcówki, do bulionu wrzucamy pokrojone na drobniejsze kawałki 2 ziemniaki i resztę szparagów, to gotowane kolejne pół godziny (plus pieprz i chili)
– całość blendujemy i jemy ze smakiem
Więc lekuchno je gotuję i podaję z sokiem z cytryny. Tak po prostu z wody smakują mi najbardziej.
Oddaję głos Klarze, tym razem jest to głos 100% wegański, co mnie bardzo cieszy:
„1. młode ziemniaki odsmażone
2. szparagi z wody (10 minut w osolonej i posłodzonej ksylitolem wodzie)
3. pure z selera (seler, cebula, 3 ząbki czosnku, liść laurowy, ziele angielskie gotowane w małej ilości osolonej wody, aż zmięknie, usunąć ziele i liść, zmiksować; jak kto chce, może zaciągnąć śmietaną lub jogurtem, lub dać kapkę cytryny, bo słodkawe z natury
4. bakłażan upieczony z rozmarynem w piekarniku (najpierw posolić i odstawić na trochę, opłukać w zimnej wodzie), ok. pół godziny na 150 stopni, z jednej strony, przełożyć, z drugiej strony, przełożyć, polać olejem i spryskać wodą, dopiec. do niego orzechy włoskie, siekana cebula i domowe „pesto” z bazylii, czosnku, soli i oliwy (w blenderze, moździerzu – co tam kto ma)”
Piękne foto oczywiście autorstwa Klary, jak wszystkie w jej przepisach.
Co my tu mamy?
Mamy tu kalafior pod obłokiem pary. Polałam go tajemniczym dipem groszkowego koloru. Dip powstał jako produkt uboczny mojej najnowszej manii prześladowczej czyli szparagomanii. Szparagi dały się zjeść tylko do połowy. Reszta była do kitu (jak zwykle, pomimo, że wyglądały na cienkie i delikatne). Resztę zblendowałam w mojej cud maszynie na krem razem z połówką cytryny, kawałkiem surowego kalafiora i z łyżką siemienia lnianego dla powiększenia „gęstuty” i masy bombowo odżywczej. Zasadniczo maczam w tym dipie marchewki, ale tym razem polałam nim kalafiorka i posypałam zmielonym kolorowym pieprzem i garścią natki pietruszki. Świeci się tam złoto kropla oleju lnianego. Pycha.
Moja nowa miłość – maszyna do miksowania wszystkiego zostanie przestawiona, kiedy nakręcę o niej film.
Szparagi z patelni – fot. Zenn
Szparagi z patelni:
5 – 6 ząbków czosnku
200 g pomidorków koktajlowych na gałązkach
zioła: tymianek, rozmaryn i liście laurowe
250 g szparagów
8 – 10 czarnych oliwek
Na skropioną oliwą patelnię wrzucić rozgniecione, nie obrane ząbki czosnku, pomidory i zioła a po chwili szparagi. Dusić na małym ogniu, przemieszać, można przykryć na chwilę i już, aż głupio, że tak niewiele trzeba 🙂 Czas: 15 – 20 minut.
ps
Na zdjęciu na warzywach leży ser kozi, miałam gościa 😉
Udajemy, że nie widzimy tego serka, sio serku. Zwracamy uwagę na ładne foto. Zamiast serka kładziemy wędzone tempeh i siup do paszczy.
Z pamiętnika łasucha 